Dixit w edukacji szkolnej

fot. Dixit - Marlena Kowalska

Typografia
  • Smaller Small Medium Big Bigger
  • Default Helvetica Segoe Georgia Times

Pomocą dydaktyczną, która intryguje i która niesie ogrom możliwości edukacyjnych niewątpliwie są karty z gry Dixit. Kiedy pojawiają się na lekcjach, uczniowie zazwyczaj wstrzymują oddech. Wiedzą, że lekcja będzie pełna niespodzianek. Bo Dixit to jedna niewiadoma. Piękne, bajkowe, pełne symbolicznych znaczeń karty sprawiają, że tylko od naszej wyobraźni zależy, co stanie się podczas zajęć. Gra skojarzeń to oczywiście podstawa wspólnej zabawy. Jedna lekcja z tymi kartami zazwyczaj pozostawia wśród uczniów niedosyt.

Dlatego warto, by Dixit zagościł nieco dłużej na lekcjach i stał się fundamentem projektu edukacyjnego.

W związku z tym mam taką propozycję na ten rok szkolny – gra Karta Ci (pod)powie… i kilka zasad:

1. Uczniowie pracują indywidualnie.

2. Każdy tworzy dokument w chmurze (Google), by łatwy dostęp do opowieści mieli wszyscy uczniowie.

3. W każdym miesiącu są losowane trzy karty, które stają się bazą fabuły (te same dla wszystkich w klasie).

4. Zarys pracy powstaje w czasie lekcji, w domu opowieść jest doskonalona.

W ciągu sześciu miesięcy uczniowie tworzą logicznie ze sobą połączone odcinki opowieści, zawierając w nich konkretne formy wypowiedzi:

  • listopad – opis miejsca
  • grudzień – zaproszenie
  • styczeń – charakterystyka
  • luty – przepis
  • marzec – recenzja
  • kwiecień – streszczenie

5. Każdy napisany odcinek podlega ocenie koleżeńskiej i samoocenie (uczniowie piszą komentarze w dokumencie).

6. Szczególną uwagę uczniowie zwracają nie tylko na poprawność merytoryczną, ale przede wszystkim językową, ortograficzną i interpunkcyjną – wzajemnie wskazują sobie, które fragmenty powinny być poprawione.

7. Na zakończenie działań projektowych zostaną wybrane najbardziej intrygujące opowieści, a uczniowie umotywują swoje wybory.

Taki długotrwały kontakt z kartami z pewnością przyczyni się do rozwijania uczniowskiej wyobraźni, kreatywnego myślenia oraz kształcenia umiejętności typowo polonistycznych, zatem – miłego tworzenia.


Notka o autorce: Marlena Kowalska – nauczyciel języka polskiego w Katolickiej Szkole Podstawowej im. Św. Jana Bosko w Piotrkowie Trybunalskim, autorka bloga szkoła inaczej – widziane oczami nauczyciela… Niniejszy tekst ukazał się w blogu Superbelfrów i został nieznacznie zmieniony przez Marcina Polaka. Licencja CC-BY-SA (nie dotyczy zdjęć).

 

Jesteśmy na facebooku

fb

Ostatnie komentarze

Ppp napisał/a komentarz do Dziesięć błędów informacji zwrotnej
Wszystko to prawda, ale na "zerowym" punkcie powinno być: błędem krytyki jest samo jej istnienie! w ...
Zbyt ogólny opis by zrozumieć czym to się różni od istniejących aplikacji edukacyjnych które są zazw...
Robert Raczyński napisał/a komentarz do Natura matury
Miałem wrażenie, że dość jasno dałem do zrozumienia, że nie rozważam tu zasadności ani prawidłowości...
Mikołaj napisał/a komentarz do Natura matury
Trafne pokazuje to, że matura to nie tylko test wiedzy, ale rytuał przejścia, który ma sens tylko wt...
Ppp napisał/a komentarz do Natura matury
Maturę nalezy ZLIKWIDOWAĆ, ponieważ jest niesprawiedliwym egzaminem, którego można PRZYPADKOWO nie z...
Zapisałem dziecko na karate kontaktowe przez takich własnie małych gnojków by sam umiał się bronić
Nauczyciel napisał/a komentarz do Jeszcze większa automatyzacja pracy twórczej
Są też aplikacje które skutecznie potrafią wykrywać czy dany tekst został napisany przez AI czy nie ...
Kajtek napisał/a komentarz do Po co jest szkoła?
Szkoły niczego nas nie uczą oprócz polskiego oraz matematyki nic więcej nie jest nam potrzebne a nau...

E-booki dla nauczycieli

Polecamy dwa e-booki dydaktyczne z serii Think!
Metoda Webquest - poradnik dla nauczycieli
Technologie są dla dzieci - e-poradnik dla nauczycieli wczesnoszkolnych z dziesiątkami podpowiedzi, jak używać technologii w klasie