Metoda debaty oksfordzkiej to nic innego jak usystematyzowana metoda dyskusji, która można zastosować w trzech wymiarach: na lekcji w klasie, podczas sparingów oraz podczas turniejów debaty oksfordzkiej. Sama metoda to holistyczny sposób uczenia różnych umiejętności zawartych w obecnych kompetencjach kluczowych. Często mówimy dzisiaj też o kompetencjach 4K, czyli myśleniu krytycznym, kreatywności, komunikacji i kooperacji. Metoda debaty oksfordzkiej rozwija wszystkie powyższe umiejętności ucząc przy okazji wystąpień publicznych, panowania nad ciałem i głosem, a także nad wszechobecnym stresem.

Taksonomia Blooma to system klasyfikowania umiejętności i celów nauczania opracowany przez psychologa Benjamina Blooma w latach 50. XX wieku. Składa się on z sześciu poziomów związanych z rozwijaniem umiejętności myślenia krytycznego. Są to: poziom zapamiętywania, rozumienia, stosowania, analizy, syntezy i twórczości. W 2007 Andrew Churches zmodyfikował tę taksonomię pod kątem edukacji czasów cyfrowych.

Uczniowie ze SPE bardzo często mają problemy z wypowiadaniem się na zadany temat. Spowodowane jest to wieloma czynnikami. Z pewnością posiadają mały zasób słownictwa, zaburzone rozumienie mowy, nie znają znaczenia słów, ale także bardzo często posiadają dysfunkcje aparatu mowy, który powoduje problemy z mową i wymową.

Zdajemy sobie sprawę, że wielu nauczycieli idąc ścieżką zgodną z polską podstawą programową zmaga się z licznymi problemami. Przeładowany program nauczania, zbyt ogólnie zapisane wymagania, brak przestrzeni na to, co obecnie wydaje się kluczowe w edukacji… Wiemy, że jest to droga, którą czasami ciężko kroczyć – jest ona obszerna, nie zawsze jasna, a niejednokrotnie wymagająca czasu, który w przypadku pracy nauczycieli jest ograniczony.

2022 był dla mnie rokiem, w którym w końcu porządnie zmierzyłam się z tematem debatowania na lekcjach. Od pewnego czasu zajmuję się debatą oksfordzką, ale muszę przyznać, że dopiero w zeszłym roku udało mi się wykorzystać tą metodę dydaktyczną pełniej. Nie tylko jako element rywalizacji kilkuosobowej drużyny, ale jako narzędzie w niesamowity sposób wyrabiające takie kompetencje jak myślenie krytyczne i umiejętności pracy projektowej w zespole. Ten rok był dla mnie czasem praktycznego wdrożenia debaty w przestrzeni szkoły i na lekcjach. Chciałabym podzielić się moim doświadczeniem i pomysłami.

Często unikamy przekazywania informacji zwrotnej, gdyż czujemy się niezręcznie i ryzykownie. Aby to zmienić, najpierw warto zmienić podejście do informacji zwrotnej. Trzeba założyć, że może ona być po prostu pomocna osobie, której się jej udziela. W informacji zwrotnej nie chodzi o dającego informację, ale o tego, który ją przyjmuje. Dlatego trzeba się na tej osobie skoncentrować. Przedstawiam model informacji zwrotnej ABC, który może być w tym pomocny.