Z cyklu "45 minut": piszący na tablicy nauczyciel jest nauczycielem nieprzygotowanym do lekcji. Nauczyciel pisząc na tablicy odwraca się do uczniów plecami i często jeszcze mówi w tym czasie – do tablicy. Zapisy nauczyciela powinny być przygotowane w formie prezentacji klasycznych i multimedialnych lub kart pracy i kserokopii, a dziś na ekranach komputerów lub tablic multimedialnych. Tych urządzeń też nie powinien obsługiwać nauczyciel.

Mówi się, mówi… o nowym pokoleniu uczniów i uczennic, wyrosłych w świecie cyfrowym. O cyfryzacji szkoły. O e-podręcznikach. O indywidualizacji w pracy z uczniem. Tu szuka się uzasadnienia zmian koniecznych w oświacie – szczególnym wzięciem u krytyków cieszy się gimnazjum.

W jednym z poprzednich tekstów napisałam o badaniu ESLC (European Survey on Language Competences). Wynika z niego, to samo, co widać gołym okiem, z językami obcymi mamy duży problem. Warto poszukać przyczyn tego stanu rzeczy i zastanowić się, jaki jest związek stosowanych dziś w glottodydaktyce metod z osiąganymi rezultatami. Może już czas odejście od tego, co przynosi tak odbiegające od oczekiwań owoce i poszukać nowych rozwiązań?

O tak zwanej “dzisiejszej młodzieży” każdy nauczyciel mógłby długo i wyczerpująco opowiadać. Choć trudno nam się zapewne do tego przyznać, w naszym patrzeniu na uczniów ulegamy nieraz utartym schematom i stereotypom. Czy zdajemy sobie sprawę, jakim mitom o współczesnych uczniach ulegamy?

Wywołać uczniowski entuzjazm - to marzenie nauczycieli. Znaczy tyle, co wprowadzić w stan zachwytu, rozpalić zapał i wielką chęć do czegoś, radość i uniesienie. Jak organizować uczenie się, aby uczniów zachwycić, wywołać zapał, zapalić do czegoś, zaintrygować ich, np. tematem? Co robić, aby chcieli się wysilać i uczyć? Jak wywołać uniesienie i radość posiadania wiedzy, umiejętności i sięgali po sukcesy? Oto kilka rad na Nowy 2013 Rok (na później też).

Rozwój mózgów dzieci zależy od środowiska, w jakim żyją i od rodzaju aktywności, jakim się często oddają. Oznacza to, że ogromny wpływ na strukturę sieci neuronalnej mają również zabawki. Mając na uwadze neuroplastyczność mózgu można wyróżnić dwie kategorie. Pierwsza to zabawki, które nie wymuszają żadnej aktywności, dlatego dziecko bardzo szybko przestaje się nimi interesować. Do drugiej kategorii należą zabawki, które umożliwiają różnorodną aktywność i wyzwalają kreatywność.