Jak zdefiniować problem, by warto było się spierać o edukację? Sześciolatki znowu spokojnie się bawią swoimi transformerami, pet-shopami czy też montują budzik napędzany energią z ogórka zgodnie z instrukcją na opakowaniu. Na szczęście równie spokojnie przeżywały swoje dzieciństwo także przed bojem o referendum. Chyba, że nie należą do tych szczęśliwców z własnym pokojem spełniającym marzenia. Chyba, że tak teraz, jak i przedtem siedzą przed telewizorem albo grzebią patykiem w błocie koło budy psa łańcuchowego.

Słowo éducation w języku francuskim oznacza wychowanie. Wychowanie przez rodziców i nauczanie w szkole są we Francji rozumiane jako procesy wzajemnie się uzupełniające. Inaczej niż w Polsce. Najprostsza francuska dewiza dobrego nauczyciela to comprehensible et compréhénsif – być zrozumiałym i wyrozumiałym.

Internet zmienił styl życia, kulturę uczenia się, sposób komunikacji i model pracy - to banał. Tak jak banałem jest już mówienie, że w sieci jest wiele cennych treści, a internet to bogactwo i miejsce nowej rozrywki. A jednak potencjał sieci nie jest wykorzystany w szkole. To właśnie w niej uczniowie powinni kształtować, rozwijać i zmieniać swoje nawyki na przydatne w uczeniu się przez całe życie.

W szkołach powinniśmy pielęgnować w dzieciach wyobraźnię, innowacyjność i kreatywność. I wychowywać je w poczuciu, że nic nie ogranicza ich możliwości.

Sam nie mogę w to uwierzyć. A jednak. Pracując jako nauczyciel zadawałem to standardowe pytanie we wszystkich grupach, z którymi się stykam: Z czym kojarzy ci się... Jednakowo odpowiadali: uczniowie III kl. gimnazjum, nauczyciele klas I-III, nauczyciele informatyki na zjazdach, moi koledzy i koleżanki, a nawet żona. Ba! Sam sobie również tak samo odpowiadałem – wcale statystycznie nie odstaję…

Od lat w debacie społecznej dotyczącej oświaty coraz częściej pojawiają się akcenty dotyczące „jakości nauczycieli”. Celowo nie użyłam określenia bardziej, wydawałoby się, konkretnego: „jakość pracy nauczycieli”, bo zakres tej wypowiedzi jest szerszy. Obejmuje nie tylko wykonywanie samego zawodu, ale też kwestie osobowości i moralności oraz specjalnych warunków wykonywania tego zawodu (ten ostatni punkt stanowi wyłącznie argument krytyczny wobec środowiska). Gdyby więc wierzyć powszechnie głoszonym poglądom, należałoby przyjąć, że mamy w szkołach nauczycieli leniwych, niekompetentnych, a w najlepszym przypadku obojętnych wobec problemów ucznia (i rodzica).