Uwaga! Dla nauczycieli wiedzy o społeczeństwie (gimnazjum) i podstaw przedsiębiorczości (szkoła ponadgimnazjalna) przygotowaliśmy, we współpracy z Ministerstwem Rozwoju Regionalnego, pakiet scenariuszy lekcyjnych poświęconych działalności funduszy europejskich w Polsce.

Warunkiem uzyskania elektronicznej wersji scenariuszy jest zgłoszenie się do projektu na stronie www.mapaprzemian.pl

Zapraszamy do współpracy przy ciekawym i atrakcyjnym dla uczniów projekcie Fundusze dla Polski 2 - Blogowa mapa przemian.

Zespół Fundacji Think!

Centrum Edukacji Obywatelskiej zapowiada kolejną edycję programu „Szkoły z klasą 2.0“.Zapowiedź i zachęta są intrygujące: szkoły, które przyłączą się do „Szkoły 2.0" w edycji 2011/2012, wystąpią zarazem w roli królika doświadczalnego i naukowca, który bada życie królików. Organizatorzy zapewniają, że warto wziąć udział w tej wyprawie (albo e-wyprawie).

Polscy studenci i maturzyści zgadzają się ze stanowiskiem pracodawców, że absolwenci szkół wyższych nie są przygotowani do podjęcia pracy zawodowej - wynika z badania instytutu Homo Homini na zlecenie Polish Open University (POU). Najważniejsze przyczyny tego stanu rzeczy to posiadanie przez studentów wiedzy zbyt teoretycznej oraz brak doświadczenia zawodowego.

Portal Online College Courses zamieścił ciekawą analizę wpływu Wikipedii na procesy edukacyjne. Warto krótko zaprezentować, co zdaniem amerykańskich edukatorów zawdzięczamy największej elektronicznej encyklopedii. Co by o Wikipedii nie mówić i myśleć, jest ona mocno (na trwałe?) wpisana w „krajobraz“ edukacji na całym świecie.

Jednym z celów Raportu horyzontalnego dla systemu oświaty (The Horizon Report K-12) jest ułatwienie władzom szkolnym planowania wykorzystania technologii w nauczaniu. Tworzony przez międzynarodowe konsorcjum raport jest jednym z niewielu opracowań, które dotyczą zmian w edukacji na poziomie globalnym. To cenne źródło informacji dla polskich edukatorów.

W polskiej mentalności silnie zakorzenione jest przekonanie, że pochwały należy innym ściśle reglamentować, a mówienie sobie nawzajem miłych rzeczy uznaje się za nieco podejrzane („jaki on(a) ma w tym interes?”). Nie doceniamy ciągle siły płynącej z wzajemnej pozytywnej oceny, zwłaszcza w procesie uczenia (się). Bardzo brakuje pochwał w polskiej szkole.