Rozsianych po szkołach w całej Polsce nauczycieli należących do grupy Superbelfrzy powinno się… sklonować. I to nie w pojedynczych egzemplarzach, ale od razu na skalę masową – żeby po kilku Superbelfrów przypadło na każdą szkołę. To mogłoby okazać się korzystne dla oświaty… Może wówczas oddolna zmiana w polskiej szkole – na którą tak wiele osób ma wciąż nadzieję – mogłaby się jednak ziścić w jakimś nieodległym czasie.

Nowe technologie stały się nieodłącznym elementem naszego życia. Za sprawą edukacji zdalnej zarówno my- nauczyciele, uczniowie, ale przede wszystkim My/Wy - Rodzice - przeszliśmy przyspieszony kurs znajomości narzędzi TIK.

Przyjazna, dostępna szkoła bez barier, powiązana z otoczeniem i działająca na rzecz lokalnej społeczności. Taka powinna być każda placówka oświatowa. Warszawa wprowadza nowe standardy architektoniczne dla szkół, a z myślą o nowych inwestycjach opracowano też przewodnik, który ułatwi projektowanie, budowę lub modernizację placówek oświatowych.

Powrót do szkół jest okazją do wielu refleksji na temat funkcjonowania szkół kiedyś i dziś. Czy nie mając dostępu do nowoczesnych technologii edukacyjnych, takich jak na przykład Microsoft Teams, dalibyśmy radę utrzymać w działaniu szkolnictwo w pandemii? Jakby to wyglądało, gdyby taka sytuacja pandemiczna zdarzyła się 30 lat wcześniej? Czy można lepiej przygotować samorządowe, publiczne szkoły na taką ewentualność?

Specjaliści w całym świecie zastanawiają się, jak wyrównać zaległości, które mają uczniowie po zdalnym nauczaniu. Liczne badania pokazują, że takie zaległości są. Dla mnie nie jest ważne, jak duże one są, ale jak sobie z nimi poradzimy.

Ogłoszony przez władze plan stopniowego powrotu uczniów do stacjonarnej nauki spotkał się w środowisku szkolnym, o dziwo, z bardzo różnym przyjęciem. Oczywiście nie zabrakło głosów radości, zarówno wśród nauczycieli, jak rodziców. Co za ulga, nareszcie nie z domu! Nareszcie bezpośrednio! Nareszcie normalnie! Pojawiło się jednak również wiele obaw. Powszechny niepokój budzą potencjalne złe skutki epidemiczne ponownego wtłoczenia młodych ludzi do szkolnych budynków. Jest on o tyle uzasadniony, że bilet do normalności, jakim w obecnych warunkach jest szczepienie, pozostaje niedostępny dla dzieci i młodzieży, a i ostatni chętni dorośli zostaną zaszczepieni w Polsce nie wcześniej niż podczas wakacji. Po co więc narażać zdrowie publiczne dla dosłownie kilku tygodni chodzenia do szkoły, w czasie, kiedy i tak głównie wystawiane są stopnie, a potem wszyscy zwyczajowo zastygają, oczekując już tylko rozdania świadectw?!