Przedstawię pięć (szkodliwych) mitów edukacyjnych, które warto porzucić w praktyce nauczycielskiej.

Przez szkoły przetacza się fala BEZ. Bez przemocy, bez nietolerancji, bez używek… Nie, nic się diametralnie nie zmieniło, ludzie wciąż są ludźmi, tyle że nie potrzebują już szkoły, żeby się prześladować, albo kupować dragi. Papier wszystko zniesie. Skoro tak sprawnie poszło z eliminacją patologii, z introdukcją ideologii powinno być jeszcze łatwiej – nadciąga tsunami BEZ-ów, bez ocen, bez testów, bez prac domowych, bez podręczników, bez ławek, a ostatnio… bez pamięci.

Jak radzić sobie z nadmiarem informacji, których dostarczają nam media i Internet? I jak w tym kontekście podejmować finansowe decyzje „na chłodno”? Czy w tych czasach jest to w ogóle możliwe? Podpowiadamy, jak chronić się przed powodzią danych, a przy tym dawać konstruktywny przykład dzieciom i młodzieży.

Z okazji obchodzonego 20 czerwca Światowego Dnia Uchodźcy, Amnesty International Polska przygotowała raport na temat sytuacji dzieci z Ukrainy w naszym kraju. Z raportu wynika, że nawet około 200 tysięcy ukraińskich dzieci przebywających w kraju może znajdować się poza systemem oświaty. Z kolei dzieci uczęszczające do polski szkół zmagają się z licznymi problemami w zakresie jakości edukacji.

Koniec roku szkolnego. Jedna z dyrektorek szkoły zadała mi trudne pytanie: Co zrobić, aby zmotywować nauczycieli? Nie jest łatwo na to odpowiedzieć, ale zaczęłam się zastanawiać i znalazłam trzy drogi, od których można zacząć.

Kompetencje emocjonalno-społeczne to umiejętności pozwalające na dobre funkcjonowanie dziecka w grupie rówieśniczej, zarządzanie własnymi emocjami i dbanie o własny dobrostan. W szkołach zazwyczaj organizowane są zajęcia dla grup uczniów wymagających wsparcia tych kompetencji po wskazaniach wychowawcy, rodzica, innego pracownika szkoły lub pedagoga z poradni psychologiczno-pedagogicznej. Nie ma jednak propozycji systemowej do organizowania takich zajęć w toku zwykłego szkolnego dnia.